Als je naar deze persoon op de foto kijkt, is het duidelijk dat dit een aantal sterke emoties oproept. Sommigen merken misschien dat er een kwade glimlach op hun gezicht verschijnt, anderen voelen misschien sympathie of medelijden, sommigen barsten in lachen uit en sommigen voelen misschien zelfs een huivering van angst. Ieder van ons ervaart een intense reactie. Het is moeilijk om onverschillig te blijven of gewoon verder te gaan. Daarom besloot ik over dit werkelijk unieke individu te schrijven.
Bijgenaamd “The Last of the Aztecs”, “The Monkey Man” en “The Bearded Woman”, verscheen deze man in het circus met verschillende sensationele titels om de aandacht van het publiek te trekken. Mensen wilden emoties en entertainment, waardoor de animator elke keer weer nieuwe en fascinerende legendes moest creëren. Achter deze geweldige verhalen schuilde echter de echte ster van het circus, een man voor wie mensen betaalden om hem te zien. Onder de circusgevel zat een vriendelijk en oprecht persoon met een moeilijk levensverhaal. Dus wie was deze man? Laten we zijn verhaal onthullen.
Allereerst is de persoon op de foto’s een man. De vlecht met strik en de dameskleding die hij vaak droeg tijdens optredens maakten deel uit van zijn circuspersoonlijkheid. Het waargebeurde verhaal van deze man is gehuld in mysterie. Details over zijn ouders, geboortenaam en exacte geboortedatum zijn onbekend. Eén verslag suggereert dat zijn naam Simon Metz was, geboren in september 1901.
Het is waarschijnlijk dat zijn ouders hem in de steek hebben gelaten vanwege zijn ongewone uiterlijk en hem naar het circus hebben gebracht, waar hij acceptatie vond. Voor het publiek was hij een curiosum, maar voor de circusgroep was hij een familie. Simon leed aan een zeldzame aandoening, microcefalie genaamd, waardoor zijn onderscheidende uiterlijk en ontwikkelingsniveau van een driejarig kind constante aandacht vereisten. Zijn surrogaatvader, dierentrainer George Curtis, adopteerde hem en zorgde voor hem alsof hij zijn eigen zoon was.
In het circus heette Simon Schlitzi. Deze naam is waarschijnlijk bewust gekozen, aangezien hij vaak als meisje werd voorgesteld. Ze nam de achternaam van haar nieuwe vader aan en werd Schlitzi Curtis. Schlitzi was slechts 120 cm lang en had vanwege zijn toestand onevenredige lichaamsdelen. Hij werd een circusster in de jaren twintig en kreeg meer bekendheid met zijn rol in de film ‘Freaks’ uit 1932, waarin hij zichzelf speelde. De film was stoutmoedig en soms hardvochtig, veroorzaakte aanzienlijke controverse en leidde tot een verbod van dertig jaar.
In 1965 stierf George Curtis, waardoor Schlitzi zonder voogd achterbleef. Omdat hij moeite had zijn plek in de samenleving te vinden, belandde hij in een psychiatrische inrichting, waar hij zich terugtrok. Gelukkig ontmoette hij Bill Unks, een circuszwaardslikker, in het ziekenhuis. Ze vormden een vriendschap en Bill verwijderde Schlitzi uiteindelijk uit de instelling en plaatste hem onder zijn persoonlijke zorg, waardoor hij terugkeerde naar het circuit.
